Son bir bakış gerekliydi,
yeterliydi belki de diye..
O bakış her şeyi anlatmalıydı..
Ben anlamasam da
sen her şeyi söylemeliydin bana…
ve şimdi çok bir şey değişti mi diye sorarsan bana,
dün ve öncesi arasında,
belki söyleyebileceğim bir şey yok.
ama dün ile bugünü,
ve yarını…
Anlatamam sana…
gücüm yok!
Çünkü gözyaşlarım,
o daha akıtamadığım,
ve akıtmamak için dişlerimi sıktığım gözyaşlarım,
gözkapaklarımın ucunda..
gözlerimi kapatsam yine akacak!
O yüzden ne ağzımı açıyorum, ne de uyuyorum..
”Hani diyorum ya..”
