Warning: The magic method Vc_Manager::__wakeup() must have public visibility in /home/turkboar/huzunbaz.com/wp-content/plugins/js_composer_salient/include/classes/core/class-vc-manager.php on line 205
30 Mart Olayı.. – HÜZÜNBAZ Skip to main content
Krizantem Misali

30 Mart Olayı..

By 08 Nisan 2007No Comments
Aslında bugünün iyi bir şeye sebep olduğunu düşünürdüm hep. Saat sabahın 4’ü.. Bir kaç saat sonra işyerinde olmam gerekirken  bu  saatlere kadar uyumayarak ne demek istiyorum acaba..  Alt tarafı bugün doğum günüm, alt tarafı  "herkes arasa da, sen aramadın" cümlesine yaraşan, sebebi belli ama tarifsiz bir kederle başbaşayım.. Uyku ne güzel şey değil mi, benim için de bir saat uyursan sevinirim..Aklıma şimdi hep çocuk kalmanın ne kadargüzel olacağı geldi birden, büyümek acayip canımı sıktı nedense.. Kocaman bir kız olmanın yükünü taşımaktan mutsuz muyum dersin? Vazgeçtim, büyümüyorum! Hatta kolumun altına kocaman bir top sıkıştırıp, eski mahallemegidiyorum ben, benle oynamak isteyen birilerini aramaya.. Topun varsa oyunların en vazgeçilmez kahramanı sen olursun, sevseler de sevmeseler de oynarlar seninle.. Benim hep kolumun altına sıkıştırıp sokağa çıktığım birşeylerim vardı, yeri gelince topum, yeri gelince yüreğim.. Bu yüzden mi istesem de istemesem de oyunların ortasında buldum kendimi acaba.. Sanırım hepimiz bir oyunun parçasıyız ve hepimiz kandırılıyoruz farketmeden.. Bir dostum yıllar önce bana, "Sakın gerçekdünyaya çıkma, sen orda otobüse bile binemezsin" demişti.. Oysa onca zaman sonra ben, bu oyun dolanlarla kurulu dünyada, kimsenin yüreğine inanılmadığı, herşeyin başkalarına göre kurulduğu bu bir türlü benimseyemediğim gezegende, otobüse binmeyi de, başka şeyleri de öğrenmeyi başardım..

"Doğru olanı seçtin" dedim kendi kendime, "ama kaybettin.." En başa dönmenin de mümkün olmayacağını biliyorum üstelik. belki de mümkün olan şeylerle dolu dünya, yaşamaya değecek kadar güzel değildir kimbilir.. Züğürt tesellisi dedikleri böyle bir şey zannedersem..

Evet, saat 04.50 olmuş.. İnatla akarak, umursanmayışımı gözüme gözüme sokarak ne yapmaya çalışıyor acaba zaman.. Kendimi
fasulye gibi nimetten saydığımdan oluyor bütün bunlar biliyorum ben..

Hadi bakalım, saçmalamanın dozunu arttırdığıma göre, kendime saklanacak bir yer bulamadığıma göre, yavaş yavaş
geciken uykuma doğru yol alayım ben, ne de olsa sadık birşey, gelmesem de her gece bekliyor zavallı..
Neyse ki, herşeye rağmen yarın sabah sevinçle yataktan fırlamamı sağlayacak bir sebebim hala var..

Duyuyor musun,
var mısın,
yok musun,
orda mısın..

Leave a Reply

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.