Bazen kaçıp kurtulmak istersin bu şehirden
bu boş insanlardan
bazen yok olmak istersin
yaşamak ağır gelir bazen
koyar bu olanlar
ağlamak istersin bir omuz ararsın kendıne
bır yaşama sevinci
ama çıkmaz karşına seni anlayan birisi
bazen haykırmak istersin içinden geldiği gibi
bazen yaşamak istersin karşındakini doyasıya yaşamak …
bazen kırılır kalbin,
acır farkedılmek ıstersın
kırık kalbının acısıyla ödeşmek istersin
bazen boşverirsin herşeyi herkesi hayatı
artık ağır gelir üstündeki yük kaldıramazsın
kaçıp kurtulmak vardır aklında
ama nereye olduğunu sende bilmessin
ve bazen unutmak istersin
kalbindekini herşeyini vermeye hazırsındır
onu unutmak için ama çare olmaz hiçkimse hiçbirşey
o vakit kalbini gökyüzüne aç haykır ona bağır ağla yalvar yardım iste.
çağır yanlızlığı yanına dök içini
tüm içtenliğinle oda belki bir gün bırakır peşini..
Bazen…
unutmak yazık olur diye boşlukta hiç tutunmadan düşüyorum.
suskunluk senden sonra en sevdiğim. sadece sen
gölgeler arasından izliyorum insanları.
böylesine bir boşvermişlikte emanet bi sevgi aradım. gözlerin geldi aklıma yüzüme çarpan kapılarda 2 yürek 1 sensizlik ve tek sessizlik var..
en sancılı mavilerden geçtim buz gibiydi siyaha gülümsedim beni sevsin diye avuçlarımda bir parça sen kalmış parmaklarıma küstüm bunlar için…
yüzümde masum bir maske öyle derin bakma aynaya saklanamıyorum içim dışım sen doluyor. seninle yüzleşemiyorum kapat gözlerini…
“artık sende savrulup gitsemde rüzgara
ağla mazidir şimdi seninle olan
yaralı yaralı yaralı kalbim.”
bu güzel paylaşım için teşekkürler…