Skip to main content
Sizden Gelenler

Çocuk Gülüşleri

By 12 Nisan 20083 Comments
Çocukluğunuzu çalarlar gözlerinizden, o en güvendiğiniz gülüşleriyle beraber … Gecelerin soğuk zamanlarından kalma, kırağı düşmüş, umudun terlemiş gibi duran su zerreciği hüznünde bir gece. Çalınmış gülüşlerinizi sakladığınız bıyıklarınız altında. Zemheri karanlıklar ortasında, bando takım şefi onuruyla çocukluğunuz geçti, utanmış belki de unutulmuş. O terlemiş onuruyla, kırağı düşme süsü verilmiş çocukluğunuz .. Sonra yalandan ağladı şafaklar . Yağmur zamanıdır çünkü, gökyüzünün. Gök gürültüsü bahanedir, paldır küldür düşersin ortaya, sokaklar ari bir çıplaklık, çırıl çıplaklık. Üryanca sahile vurursun kendini, sahilde vurulansındır belki de . İnce mazgallardan salıp ta kendini açık denizlere varma pahasına, girersin kirli sulara. Sonra bıyıkların terler umudun kırağısı gibi. Sen anlatılan olmak istersin, -mişli zamanların prensi diye. Hani prensesin kurbağadan, döndürmeye çalıştırdığı dudakları ile. Yara olması olasılık dahilindedir umudun, en az prens çıkma umudu kadar . Sonra yağmurlar durmaya yüz tutar, senin en tutarsız anlarında. Hiç bir şey dilemeden, dua etmek gibi, gelişi güzel karalanan bir defterin son sayfasında anlam yüklemeye çalıştığın, o cılız kelimenin seni anlatması gibi. Bitmiştir tüm anlatılan, öyle ortada kalansındır. Bütün işlemleri bitmiş, çarpanın yok ki yüreğinde, bölenin olsun. Etkisiz elamanı hayatın hangi rakamdır anket sorusu. Yalan .. Sıfır en etkilisi belki de, çarpanın. Çarpanı kendisiyle yüzleştiren,ne olursan ol ,( SIFIR) olacağın .

 Neysen öyle ortada olansın işte dedirten. Aklından tutabildiğin tüm yarının rakamları gibi, çarpımı en kolay hecesi. Sonra bir şiir başlar gecede şehirlere. İniltili nefeslerden solunum yokluğu çeken hislerle. Tek ayaklı bir kız çocuğu oynar oyununu . Teri bıyıklarından çıkar, üşengeç umudun. Kırağı süsü verilmiş toprağına düşer. Terler avuçlarında yarına dair söylemler,heyecandan . Yarın da ,bu günden başlar. Güneşe emaneti gibi geceyi.. En aydınlık zamanlarında sakladığın karanlığındır ,emanet ettiğin gece. Yalancı bir yağmur başlar. Ve kirli mazgallardan denize karışırsın… Uzak diyarların hasretliğinde, şafaklar utangaçtır.. Yeni bir başlangıca. Gizli gizli haykırmanın anlamını çözersin böyle zamanlarda. Kimseler duymadan bağırmak ne demek.. Kendine. Tek faili gecedir gündüzün . Karanlığında boğarsın tüm aydınlığını.. Sonra GÖZLERİNİZDEN ÇOCUKLUĞUNUZU ÇALARLAR, YARA OLASILIĞI YÜKSEK DUDAKLARINIZDAN; HANİ O EN SICAK GÜLÜŞLERİNİZ VARKEN BİLE…
MİRAÇ AKYÜZ

3 Comments

Leave a Reply

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.