yine siyah bir gecenin en karanlık yüreğinde misafirim yine hüzünlü ve ağlamaklıyım… en önemlisi de yine yalnızım… çok fazla şey kazandırmadı bana yalnızlıklarım ama biliyorum geceler çok şey öğretti. öncelikle kaybetmeyi öğretti ve büyümeyi öğretti insan beyni ve vucudunun en ihtiyaç duydugu şeyin (uykunun) zararlarını öğretti nefes almayı ve düşündüklerim sadece kafamda iken nasıl gerçekmiş gibi yaşayabileceğimi öğretti… geceler de nöbetteyim tek başıma ve kalabalık kafamda milyarlarca ses yıgını sanki bugune kadar duydugum herşeyi beynim yineliyor üzülmem için sanki unutlumaya yüz tutmuş anıların zamanı başlamış gibi başlıyor her gece ve sanki sıradan bir yalnızlık senfonisi gibi çınlıyor derinliklerimde. gecelerde yalnız kalmanın en zor yanıda bu duydugun hisseddiğin şeyleri sadece o gece hissedersin her geceden özeldir her gecenin kendine has kasveti ve büyüsü vardır ben bu büyüyü hiç bir gece kaçırmıyorum. ben bu gecelerde en çok istediğim hayallerin olasılıklarında yaşıyorum… ben aslında sürekli aynıyım gecelerde biliyor bunu bu nedenle hiç bir gecemde güneş yok çünkü ben güneşi sevmiyoruz yakıyo diğer bi çok insanın yaptıgı gibi incitiyor ailemin incittiği gibi sonra bi anda kayboluyo rsevdiğim tüm kadınlar gibi belkide bu yüzden gecelere olan tutkum belkide bu yüzden ağlamaklı hallerim ve belki de bu yüzden yanımdan ayırmıyorum şarabımı…
her içkinin farklı bir hissiyatı var her sigarada oldugu gibi her içkinin yeri var ama şarap bunların arasından o kadar kolay sivriliyorki aslında doğal bir şey içiyor gibi bogazınızdan geçiyor ve sonra aynı doğallıkla sizi sizin hayatınızdan alıp kendi dünyasında dolaştırıyor bi misafir oluyorsunuz bir boğu gibi esir değil bir ziyaretin en mutlu anlarında hissediyorsunuz kendinizi yalnızlıkta size gerekli hüznü sevinci ve diger duyguları veriyor size ben yine nöbetteyim yine ıssız yine bulanık ve yine tutamadıgım bir ton söz var lugatımda… veb yine gecelerdeyim yine kendimle yine arsız yine yüzsüz ve yine yılmadan bir gece biliyorum bir gece hiç ummadıgım bi grilikten gelecek bana ilaç olan duygular ve aynı grilik ben dokununca cansızlaşacak gecenin de ömrü benimle başladı benimle bitecek başkalarının karanlıgı değil biliyorum gökyüzü bana kızgın insanlar bana küs ve ben bilmediğim bir sonsuzlukta kendime gömülüyorum…. iyi geceler …
