Gün Bitti Veysi

Gün bitti veysi Ve hala ufundayım gecenin veysi: Kaldırabilecegini sandıgımız bu oyunun sonunda yapmamız gereken bir şey yok artık.Şahidiz sadece yurtsuzlugumuza Geri kalan tüm olgular tabure yüksekliginde nağmelerime Birer nakarat ve yurtsuzlugumun rakamsal işaretine adanmış tümcüler. Şahitligimizi ise koskoca bir boşluga bırakıp.Agaç kabugunuza adıyorum veysi. Takvimlerden söküp attıgım yapraklara küfretiyorum kendime ama dermanı olmuyor yaralarıma. Ne yöne baksam tırpanlanan duygularımın geçmişine amiyenlik kaçıyor. Sonrasına yalın ayak çinedigimiz alışkanlıklarımızdan geriye zindanların sesizligi kaldı bilinç altımızda ve dimdik surların çevreledigi bu kenttin dar sokaklarını anşınladımaya sahiplendim. Utangaçlıgımı yitirdim veysi:Sahi elini gögsüme bastırmadan kavramaya bilirmisin. Fıratın neden bu denli coşkun oldugunu. ya da diclenin neden hüzün koktugunu. Nereden bilecektimki yoluna yasaklanmıştı adresim. Ve düne öfkem vucudumda çatırdamakta gün geçtikçe veysi: Bunca zamandır coplanan özgürlügüme kardelenler açıyor. Ve ben ipini çekiyorum esaretimin . kavgamızın başı dikligine kadrini sorma niyetinde degilim. Gelecek mücadelemizde attıgımız kararlı adımların sarsıntısıydı ve biz bu sarsıntının büyüklügüne aşıktık.

Üstüne titreyip agıtlarımın bin dengbeş havasıyla yaktıgım kırk dört dakikalık kanlı cografyada sana konuşuyorum veysi: her dakikasına Binlerce ölüm sıgdırılmış her saatine binlerce hüzün çizdirilmiş. Her gününe binlerce göz yaşı doldurulmuş Tüm hayatıma binlerce acı verilmiş hunkaraz oysa her saniyesini her dakikasını ve her saati sevinç çığlığının bölünmesini isterdim.Dogum sancılarında yeni bit gelecek doguruyor Anılar tüm renklere inat ve yarım kalan hayatımızı şenlendiriyor mutluluk göz yaşlarıyla . veysi: Ellerimle kazıdıgını kanlı toprakga isminle yıkamaya kalkışsamda bulaşmıştır ekşimesi tadı yüregimde Her bin meridiyeninde gözyaşlarıma aştım acılarımı kusmanın tarifi yok biliyorum. Kim yaşamışsa azili mecul gazzidir. ve ölüm sarmıştır şakagından. Geçmişe selam olsun veysi ruhumuza etiketlenmiş ölümlere aldınış etmeden yüzüne susaya biliyorum veysi susuyorum çünkü yoksun olagan hayatte ne kadar önselenmiş yarım varsa sana yorumluyorum işte. Takatim yok artık bu rutebetli hayatı solmaya ya da hayatımıza ihlal havası tatmışta biz tatlandırıyoruz düşlerimizi kim bilir belkide hiç farkında olmadan meydanlardan infazına karar kılmıştık. Taze yaralarımız veysi. İçinde büyütüğüm sevgimle büyülü korkularım veysi.sevdikçe korktum kortukça baglandım. Musasını aldıgım beş harfli isimini uygulanbilirligine dikkat etmeden tenasüpleştiriyorum hayıma işte. Siluyetinin tarifi yok heybemde. Nekeşmekeşligimle varıyorum yanı başına neden çocuk özlemimi anlatabiliyorum. İsimine hasret cografyam veysi.Anlıyormusun sana bunca zamandır aglamanın nedenlerinin sıralıyorum ama neden hala düşlerimden yaşıyorsun biliyorum beni bagrına basma cesaretin olmadı hiç.Ama her sokak başına kayıp gülümserken uzatmadın ellerini. Her gün birerbirer akarken fidandan yeşertemezdim saflıgımı benim için olmasada bagışla ve yetiş geç olmadan hasret cografyam isimine anlıyormusun veysi. Hasretlik neden biliyormusun veysi. Biliyormusun bunuda sende ve senin yoklugunda anladım ve ögrendim veysi.bunuda bana sen ögerettin veysi.