Iki deli gönül,
iki parca can,
Iki gözyasi, paramparca duygular
Gün bugünlerden ayriligi bize tasidi,
kacamadik
Bir agac dalindaki yapraklara benzetiyorum bizi
Onlar kadar kirik ve dökük
Rüzgarlar eserdi ama dayanirdik
Herseye ragmen birbirimize tutunurduk
Ama gün geldi öyle bir sel esti ki koptuk
O sel seni ve beni ayri tarafa savururken ayrildik,
Nerden bilebilirdik ayriligin bize ugrayacagini,
cok yazik,
Bir ask daha bitti yeryüzünde,
biz tasiyamadik…
İki Deli Gönül
