Bir yürek üşümüş, kapatmış kepenkleri,
açması da zor artık, tedavisi de…
Zamanın dili hala çözülmemişken,
uydurduğum yalancı bir geleceğe yüz süremeden,
henüz çok safken pazarlıklarım,
erken büyümenin arifesinde tutuklu kaldım.
Acıyordu kalp,
anlamıyordum.
Oysa gözyaşları ortadayken,
uluorta pişmanlıklar eşliğinde
bu aşk fazlaydı sana…
Şimdilerde tecrübeyle sabit,
ama sen bilmiyorsun ne tuhaf…
Buraya ne zaman gelsem kendimi içini dökmüş ve rahatlamış hissediyorum. Ben yazamıyorum ama senin yazdıklarını okurken sanki ben yazmışım gibi hissediyorum. Facebooktaki sayfanı da duydum ve geldim, sen nerde ben orda. :)))
Aynı ben.
Kısacık cümlelerle bile destanlar yaratıyorsun.
yüreğime döşeli mayınları bir bir patlatmaya başladığımda üstüne basarak..burası geliyor aklıma hep..sonra intahar senin harcın değil yakışmıyor diyorum ve hayatı hüzün tadında yaşamanın doyumsuz keyfini sürmeye devam ediyorum,burada…yüreklerden yürekler ulaşılan burası için ,sağolun…
yine çok güzel dağıttınız ne diyim.. (: bu arada burası yeri değil ama başka nerden yazsam bilemedim, “sende gonder” bolümü artık yok mu? bişeyler yazıcaktım,bulamadım. yorum dışında bişey katamıyoruz sanırım artık huzunbaz.com’a? 🙁
Merhaba (:
Sitenin yapım aşaması henüz sürüyor. Şimdilik “sen de gönder” butonu aktif değil. En kısa zamanda yayına alacağız. O zaman dilediğiniz kadar paylaşım yapabilirsiniz. Anlayışınız için teşekkür ederim.
ilginiz için ben teşekkür ederim (: kolay gelsin.
hadi yeni şeyler lazım..bilebilirmisiniz ki kimin neye ihtiyacı var bu ara..belki bir satıra..bir cümleye,sanki kendisine yazılmış gibi olan..bekletmeyin..hadi…