Oyy Kara Yazılarım

Korkular kuşandım sancılı gecelerde,
kefenler biçtim kendime,
yüzüm gözüm kan içinde,
delirdim sana umarsız,
oyy kara yazılarım..

Aklımdaki çekmeceler taşmak üzereyken,
gece dedikleri
ne kadar misafir pervermiş meğer gizlere..
Sinsice içine saklandım bilerek..
Elimdeki şarabı vişne suyu sansın komşular diye..
Öylesine topladığım dağınık saçlarım,
özenli bir topuz görünsün istedim..
Gözlerimin altındaki morluklara,
gündüzden kalma far izleri dedim hep..
Sen usulca geçerken düşlerimden,
ben bağırdım ardından,
gece örttü bu ağlamaklı sesi de..

Gözyaşlarımı sadece ayışığı yakamozlarken,
yüreğimdeki kurana sevda ayetleri yazarken,
adam gibi acırken içim üstelik,
var mısın yok musun bilmedi kimse..

İşte bu yüzden,
sırf bu yüzden,
kimsenin aklına gelemezdi tabi,
seni anons etmek radyolardan..

Duysan gelirmiydin..