En sıska yerindeydim yürüdüğüm yolların. Bütün halatlar kopmak üzereydi kendimi sımsıkı bağladığım yerlerinden hayatın. Oysa koca koca ilmikler rahatlatıyordu beni kopmaz bu hayat diye İlmikler koca, halat kalın, uzun.. (Belkide yorulmak galiba buydu) Yollarda yoruluyordu. Tam korkmak üzereydim ve artık tamda kendim açmak üzereydim düğümleri ki yürüdüğüm yollar diriliverdi birden ve ben yürümeye başladım yeniden… (Belkide inanmak galiba buydu) İnsan inanıyordu. Yeni bir bahçenin avlusunda uzanır buldum kendimi sonra… Gözlerinin yanına uzanıverdim usulca… Artık gözlerimin bahçesindeydin. korkma, dağıt kokunu… (Belkide sevmek galiba buydu, gözlerinde başlıyordu) Gözlerin, Git git bitmiyordu…
hüzünlerin ardından gelen bir ilkbahar gibi…çok beğendim açıkçası..tebrikler
sizde bir ilkbaharı uyandırmak ne güzel…teşekkürler,sevgiler…