Taşlama..

Sana yazacaklarım sil sil bitmezken,
vazgeçilen sevdaya şiir gerek..
Bana sen gerek diye çıkılan yollar kapansın artık.
İçimin ufku mu kapalı,
sen misin iz bırakmadan giden?
Neyleyim durmuşsa saatler..

Santim santim azalır mı insan?
Yokluğa boyun eğmek nafile..
Satır aralarında altı kırmızıyla çizilen
yığınlarca isyanın baş harfisin..
İsmi lazım olmayan gecelere binlerce beddua sığdırdım,
yüreğimden sağ çıkmana imkan yok..
Cümlelerim seni taşımaktan yorgun düştü..

‘’Yetti artık, gel gayrı’’ demektense,
bu akşam yağmur yağdığında,
o şarkı çaldığında
ve dolunay doğduğunda,
koskoca bir küfür olurum geçmişe dair..
Söylesem ağzımdan taşacak,
söylesem boyumu aşacak…
Belki bugün inkar ederim seni..
Tokata doysun yüzünün tüm çizgileri..