Ucuzluk Pazarı..

Yarınsız kadınların oynaşısın,
buruşturup cebine attığın müsvette aşkların,
yaz boz hayatın,
gamın ortasında gamsız,
sen de onlardansın yarınsız!
Şen kahkahaların arsızı,
yalancı baharın yalnızısın..
Kaybolmuş masumiyeti dokunuşların,
kölesi olmuşsun teni ucuzların!
Sen benliğini gömerken parlak dudaklara,
yokoluşuna cenaze çelengi gönderdim..
Yarınsız kadınların oynaşısın
neyleyim..

Bugün senin özgürlüğü seçmenin 451. günü ve 451 gündür yaşadığını ve onunla olduğunu görenlerden başka senden bir haber alamadım. İçimdeki sevgiyi bir kenara bıraktım, halimi soracak olursan, biraz şaşkınlık biraz eziklik. Ama benim gönlümde bir sen boyu merak yatıyor. Nasıl değiştiğini, kim olduğunu,yapmak istediğinin ne olduğunu bile anlayamadığım bir sen daha.. Aslında rüyamda bile göremeyeceğim, kendimi bile inandıramadığıbir başka kadına dokunan, bir başkasıyla şakalaşan, bir başkasıyla sevişen bir dolu sen var içimde.. Ama bildiğimle yetinmeyi öğrenemiyorum ben. Senin karşında dudaklarına dudak değmemiş, gözleri hiç kimseye gülmemiş, saçları kendi kokan, bedeni kendi kokan.. Senin karşındaki böyle değil şimdi. Bu yüzden kıskanamıyorum o kadını.. Mutluluğunu da kıskanmıyorum senin. Ben benimle paylaşamadığın o mutluluğu kıskanıyorum. Aza kanaat etmeyi sevmezsin sen biliyorum. Sanki o bütün mutlulukları en çoklarda mı yaşatacak sana.. Şimdi aldanıyorsun sarı saçlarındaki taze çiçek kokusuna, sonbaharda rüzgarla birlikte burnuna gelecek
çirkinliklerin kokusunu hesaba katmadan. Biliyorum herzaman severdin rüzgara karşı yürümeyi ama bir gün utanırsan alnındaki kara lekelerden, içinde kopan fırtınaya karşı da yürüyebilecek misin? Yüzünde kırışıklıklar varken, saçların ağarırken,ya da dökülürken de, savaşabilecek misin, gücün yetecek mi o yare..
Ve artık seni bekleyen hiç kimsenin olmadığını bile bile..