Anlarsın..

Gitsek ya burdan..
Bu güneş başımı ağrıtıyor..
Yazı hatırlatıyor..
Her yaz yoksun, her kış bıkkınım..
Özlüyorum, özlediğim yanıma kar kalmıyor!
Yakınımda değilsin..
Alınyazım silik..
Artık hiç bir ayrılık canımı yakmıyor..
Keşke yaksa..

Kuş uçuşu yokluğunu yollara vurunca bitmiyor,
tükenmiyor,
tükeniyorum,
tüketiliyorum..
Ellerin el eli ve sen tanıyamadığım insan!
O büyük kavuşmaların ardından bir gün biteceğini bilmek,
ne acı ve ne kadar da yakıcı..
Unutunca bildiğini,
yakınmak, özlemek ve kader demek..

Seni lanetlemeye geldiğimde,
bir cam kırığı gibi doldun içime..
Nefret ettim ama özlemine engel olamadım..
Artık gecelere inat günler doğuyor,
içmesem de dünya dönüyor,
içince de başım..
Gelmeyince,
bir anlamı kalmayınca,
dibine de vursan,
çekip kendini de vursan manasız..

Yağmur yağınca açmazdık ya şemsiyelerimizi,
özledim seni..
Ve sana söyleyemediklerimi bulutlara yazdım,
yağmur yağınca ansızın,
anlarsın..