Artık…

Gücüm kalmadı , sigaramı dudaklarıma kaldıracak kadar bile… Aldığım nefesi bırakacak , sessizliğe bir off çekecek kadar bile… Oysaki bende en az herkes kadar güçlüydüm … Tatil için hafta sonunu , mutluluk için Ağustos u beklediğim günler dün gibi… Artık yorulacak gücüm bekleyecek mutluluğum kalmadı..Görüyor musun hayatıma girdiğin gün ne kadar çok şeyimi kaybetmişim farkına gittiğinde vardığım… Gel bile demedim sana..Eğer mutluluksa aradığın belliki bende bulamamışsın… Ne diyebilirim ki kahretsin… Eğer sen orda memnunsan bana sadece tekrar tekrar çalan şarkılar, art arda yakılan sigaralar ve her baktığımda yokluğunu hatırlatan rengini kaybetmiş dünyam kalır… Bende elimde kalan bu kadarcık oyuncakla hayat denen oyununun sonunu bekler miyim yoksa sıkılır oyundan kalkar gider miyim Allah kerim….