Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri… Yeryüzüne gönül indiremez onlar… Hayatı ve insanları anlarlar, hayata ve insanlara merhamet duyarlar, ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar. Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar… Bilirler ki ne isteseler, neyi ansalar, ne kazansalar askın dışında hiçbir şey avutmaz onları, teselli etmez…Gönüllü sürgündür onlar…Gizliden gizliye hissederler bunu… Sonsuz bir ısıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere… Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse, içlerinde ki acı da o kadar derindir… Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri… Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını… Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan, karsılıksız sevgilerinden… Yorulur kendisini anlatamamaktan… Sevgilim der, sevgilim der, ama,sevgilim dediği yanında değildir, bilir… Bazı günler insan soluksuz kalır, içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır… O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır… İnsan soluksuz kalmaya görsün, sevgili diye bütün yanlşlarına, bütün kaçışlarına, kendine yaptığı ihanetlere sarılır…
Kimse bilemez, bir yara bir ömrü nasıl kanatır..
Şimdi şifa niyetine girmeli sulara.. Mavisine değil denizin, sade [u]tuzuna..[/u]
Cezmi Ersöz’ü ben de severim. Takdire şayan bu yazısını da, ayakta alkışlamıştık zamanında. Yeniden okuma fırsatı vermen çok hoş, teşekkür ettik (:
ilk heyecanını görmek,yalandan dolayı cehennemde geçirilecek günlerde hatırlanarak,acıyı tatlı bir güneş yanığına çevirecek kadar önemliydi.
gercektn süper…ellerinize saglıkkk…[Ne kadar sevse de insan, tükenip, yorulduğu bir saat var… Herkesin bencil bir ömrü var] >:( >:( >:(
Öç alırcasına kendimden… Dökerim her şeyi ortaya… Herkesin kendinden kurtulmak için kışkırttığı yurtsuz ve kimsesiz bir gece için… [b][/b][u][/u] :-*
anlatılacak herşeyi anlattığın … bedenine sığsada sığmasa yüreğinin bu tarafı çok berrak gözüküyorr işaretini kaybetmeden yazman dileğiylee