Tutulu dillerin gecede kulaklara mırıldandığı çocuk hikayeleri gibi üflendim sokaklara. Hani senin gözlerine yağmur biriktirdiğin zamanlarda ki kadar kimsesizim şimdilerde , bu kentte… Uzak denizlerden geçen gemiler misali, yağmur bulutların dağılsın diye rüzgar dileyen gözlerin kadar kimsesizim gökyüzünde … Düşlerime takılmış eğreti bir öğretinin peşinden ,ne desem kandırsam ki kendimi ; Her yenilgi başlangıç noktam dediğim ne çok kalbim var (seni sevdiğim ) bilsen .. Benim tüm sevdiklerim senken , öyle tedariksiz , öyle düz, hecesiz, vurgusuz .Hep biraz daha farklıyken , hep biraz daha benken . Ben herkes kadar senken acemi aynalar karşısında. Gülüşlerim ağır aksak ve çukurken , yanaklarımda. Seni nasıl anlatırımda kandırırım kendimi bilmiyorum .. Şehirlerin kesmekeş kalabalıklarından kaçarak sığındığımda sana , Bilmeliydim hal bu ki sabahına mavi kuşlardan hiç biri kalmayacak avuçlarımda… Avuntuların beni bir süre sonra vardırmayacak başka sahil kasabalarına.. Bilmeliydim bünyemde ağırlaşan sevdaların beni dibe çekeceğini .Tut ki gecedir zaten zaman; İhbarım verilmiş tüm ihanet adreslerinde , kaçsam an meselesi yakalanmam.. Bilmeliydim dilek dilenmek ahmak işi yıldızlardan ve çıkartıp her sabah güneşe sermek yüreğimi , Hani senin gözlerine yağmur biriktirdiğin zamanlarda ki kadar kimsesizim şimdilerde ,Sen gene kimsesiz yağmurları biriktir gözlerinde , ben ağlarım bu sefer..
Miraç AKYÜZ…
çok güsel olmuş yüreğine kalemine sağlık tebrikler[i][/i]
[b]Hayat kışkırtıcı ve korkunç, beklenti ve bahanelerden ibaret.. Hayatta kalmak zor, sonu bulmak daha da işkenceli ve acı verici.. Kahpe gözlerin aldatan bakışları içinde masum ve yabancı bir şekilde bakınmak.. Yaşamak ve yaşamamak sadece ince bir çizgiyle ayrılıyor.. Saç teli kalınlığında bir çizgi ve dengeler bozulduğunda, seni tutacak bir ele ihtiyaç duyuyorsun.. Başkalarının beklentileri içinde yer aldığının da farkındasın yani düşmemek için senin elini bekleyen birileri var..
Fakat o çizgi hayatın bazı yerlerinde kesikleşmeye başlıyor.. Ne beklentilerin oluyor ne de senden beklenenleri yapabiliyorsun.. Çizginin bir o tarafındasın bir bu tarafında.. Sabrın son haddine dokunmaya başladığı anlar.. Yaşayan ölüler arasına girmemek senin elinde.. Bir elle birini tutmaya çalışırken bir elinlede tutunacak birilerini aradığın anlar.. Zaman durmuş ve sükuta bırakılmış düşünmektesin.. İlk savaşın düşüncelerinle.. Zaman sen karar verene kadar durmuş..
yazar: eymicem[/b]