YALAN DÜNYANIN EN BÜYÜK YALANIYIM

yok yok üzüntüye dayanmaz yürek
yikilirim gözyaslarimla
ben birtek sarhos sehirde
öfke doluyum
ucurumun kenarinda
cok yorgunum
isiklar söndü umutlar tükendi
bir genc kiz gönlünce sevdi
hayaller aleminde onu diledi
birtek benim kalp onu istedi korkum issiz karanlik sokaklar gibi biktim yasantimdan sahte insanlardan bu garip benligime vurusunuz neden intikam midir nedir ne istiyorsunuz benden artik tükendigimi hissediyorum parca parca yoklugun kimsesizligin dogrundayim aslinda cam kiriklarin üzerinden geciyorum actiyor ayaklarim bedenim mor halinde sizliyor yalnizlastikca beni herzaman hirs kapliyor hirsim olmasa yüregim caresizlik hissediyor yükseldim derken bi bakmisim düsmüsüm düsmüsüm derken ben tümden bitmisim yükselmek istedigimde gücüm tükenmis simdi yardim alacak gücüm yok tümü gitmis sevecek gibi gibi düsünmüsüm icimde gözlerimi actigimda uyanmisim kendimce koca bir yalandan ibaretmis rüyalarim ben ise yalan dünyanin en büyük yalaniyim