Sesizlik sardı rengi soldu dünyamın,tıpkı hayallerim umutlarım gibi.Sonum ne olur bilemiyorumtek bildigim daha fazla dayanamayacagım.Geçen hergün ömrümden ömürler götürüyor .Yapabildigim tek şey aglamak ve dökülen her gözyaşımdan hayata ve insanlara karşı kinim çaresizligimmutsuzlugum ve gerçekleşmeyecek olan hayallerim akıyor.Kimseyle paylaşamam bunları çünkü ben güçlü dimdik ayakları üzerinde durabilen biri olarak hatırlanmak istiyorum.Gerçek beni görmesinler.Hiç bir zaman mutlu olmayacagım gülmeyecegim biliyorum ve kimseyide sevmeyecegim,zaten bunları yaşamamın tek sebebi ölümüne sevip sevginin zerresini bile görememekten kaynaklanıyor.Benim için hayattaki en önemli şey gururumdu belki buyüzden çok şey kaybettim amayinede pişman degilim.Çünkü hata yapmadım eger kalbimin sesini dinleseydim mutlu oldugum kadar ,pişman oldugum şeylerede olacaktı.En azından yaptıgım ve inandıgım tek dogru bu… “AYŞEGÜL”
RENGİ SOLDU DÜNYAMIN
