Sus pus olmuş akşamların güzel yüzü, kaybolmuş gülücüklerim, her tebessüm anılar çıkmazı, geç kalma emi.. Bitişini imzalamaktayım koyu kalemlerle, mürekkepler tükense de gözyaşlarım var, yersiz sebeplerim var aşka dair hala..

Kendini kendimden sürdün, masal değildi ama süründün, şimdi benim yarama tuz mu sürdün? Hangi sebepsen sandığım en büyük itiraf. Neden yorgunluk sargılara denk değil, garip kayboluşlar peşinde, ne yana baksan boş suretler, bıktım! Sanki düşmüşsün en büyük düşünde, düşün de bul hadi.. Yargısız ama insafsız bu iç çekiş. Şimdi bir elimi tutsan diğeri kıskanır, değeri ıskalanır.. Sen demiştim en başında, kıymet mi bilmedin, gözümü sevdiğin tüm yollar sana mı düşman? Nerdeyim dersem bulma beni, kaçak sürüngenlere özeniyorum, yersizim.. Yokmuş acının an be an çıkmazı, şimdi hangi yönde kırıldım bilmem.. Sözlerin içinde, içimden içince, hangi içimi çektim görmem.. Bırak, toparlanmasın! şimdi ben bu saatleri nereye gömeyim, kendimi alıp hangi dibe gireyim..…